Սույն ուսումնասիրությունը իրականացվել է «Իրավունքների պաշտպանություն առանց սահմանների» ՀԿ կողմից:
Կազմակերպությունը փաստաթղթի շրջանակներում ներկայացրել է իր դիտարկումները վարույթն իրականացնող մարմնի կողմից կալանավորված անձի տեսակցությունների և արտաքին աշխարհի հետ կապի արգելքի իրավաչափության հարցի վերաբերյալ՝ եվրոպական դատարանի որոշումների և ՀՀ ներպետական օրենսդրության և պրակտիկայի տեսանկյունից:
Անդրադարձ է կատարվել 2016թ.-ից ի վեր և մասնավորապես վերջին շրջանում հասարակական հնչեղություն ստացած՝ ՀՀ ազգային ժողովի աշխատակազմի ղեկավարի նախկին տեղակալ Արսեն Բաբայանի գործերին, որոնց ընթացքում անձին կալանավորելու ու քննիչի կողմից նրա տեսակցությունների ու հեռախոսային խոսակցություններն արգելելու վերաբերյալ որոշում է կայացվել:
ՀՀ ներպետական օրենսդրության և պրակտիկայի ուսումնասիրությունը ցույց են տվել, որ նման իրավիճակներում վարույթն իրականացնող մարմինն ունի հայեցողության լայն շրջանակ, ինչը կարող է հանգեցնել անձի իրավունքների կամայական սահմանափակումների:
Արդյունքում վարույթն իրականացնող մարմնի կողմից չեն նեկայացվում հիմնավորումներ, մասնավորապես առ այն,
Վերոգրյալը թույլ է տալիս արձանագրել, որ վարույթն իրականացնող մարմնի կողմից, այս և նմանատիպ գործերով, նմանօրինակ որոշումների կայացումը ունակ է հանգեցնել Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայով ամրագրված իրավունքների խախտման:
«Տարբեր հարթակներից, միջազգային կառույցների գնահատման արդյունքում ընդհանուր առմամբ նույն պատկերին
«Փաստացի մեկ նամակի միջոցով կարևորագույն պաշտոններ զբաղեցնող անձինք իրենց լիազորությունները
«Մի վնասիր սկզբունքը կարևոր է։ Ոչ մեկս էլ չենք ուզում
«Ցավալի և մտահոգիչ է, որ Ադրբեջանը ծանուցել է Կարմիր Խաչի
